Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Κρέμασα Τη Ρόξυ Για Να Παρουσιάσω Σκηνικό Ληστείας»
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Κρέμασα Τη Ρόξυ Για Να Παρουσιάσω Σκηνικό Ληστείας»
«Έβαλα τη Λυδία στη νεκρή μαμά της για να είναι ασφαλής» – Η ανατριχιαστική περιγραφή για τον πνιγμό του κουταβιού της Καρολάιν, τη Ρόξυ – Γιατί το σκότωσε
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος αναφέρθηκε στην απολογία του και για τον λόγο που σκότωσε το κουτάβι της Καρολάιν Κράουτς, τη Ρόξυ. Ο καθ΄ ομολογία δολοφόνος υποστήριξε ότι κρέμασε το σκυλί για να κάνει πιο πιστευτό το σενάριο ληστείας μετά φόνου που θέλησε να παρουσιάσει στις αρχές, προκειμένου να συγκαλύψει το έγκλημα που διέπραξε έναν χρόνο νωρίτερα με θύμα την 20χρονη σύζυγό του.
«Σκέφτηκα να παρουσιάσω σκηνικό ληστείας. Δεν υπήρχε λογική και καθαρό μυαλό…» είπε ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος στην απολογία του.
Πρόεδρος: Αυτό που παρουσιάσατε έγινε πιστευτό. Εγώ προσωπικά σας πίστεψα. Αυτό το έγκλημα το βιώσαμε όλοι. Η ελληνική αστυνομία επικήρυξε τους ληστές. Πότε άρχισε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ώστε να αρχίσετε να στήνετε το σκηνικό της ληστείας;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Η πρώτη σκέψη είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πιστέψει κανείς ότι έγινε ληστεία χωρίς να πειράξουν τίποτα. Η μόνη απίστευτη σκέψη που έκανα για να το πιστέψουν ήταν να κάνω κακό και στο ζωάκι. Στο απελπισμένο μου μυαλό ήταν η πρώτη σκέψη…
Με αυτήν την αναφορά ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος είπε στους δικαστές και για τη θανάτωση της Ρόξυ. «Πήρα το σκυλί και έβαλα στο κολάρο το λουρί του και το έβαλα στο κάγκελο της σκάλας. Την ώρα που διήρκησε ο θάνατος της και έκλαιγε, εγώ έφυγα και πήγα στην κουζίνα γιατί δεν μπορούσα να το βλέπω».
Πρόεδρος: Ήταν ακαριαίος ο θάνατος;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Έφυγα, ήταν αδύνατον να κοιτάω τη Ρόξυ. Πήγα στην κουζίνα που όλο αυτό δεν φαίνεται.
Πρόεδρος: Έβγαλε ήχο;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Έκλαψε, όπως κλαίνε τα σκυλιά. Είχε διάρκεια λίγα δευτερόλεπτα…
Στη συνέχεια ο κατηγορούμενος περιέγραψε το σκηνικό που έστησε ώστε να φαίνεται ο χώρος αναστατωμένος ενώ αμέσως μετά σκέφτηκε την κάμερα ασφαλείας. «Τράβηξα το καλώδιο της κάμερας. Δεν υπήρχε κανένα πλάνο. Έβγαλα την κάρτα μνήμης…πανικόβλητος έτρεχα στο σπίτι και έκανα ότι είχε τη λογική του παραλόγου».
Πρόεδρος: Γιατί επιλέξατε να βάλτε το βρέφος πάνω στη μητέρα της;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Θα ήταν καλύτερα στην κούνια της. Στην κατάσταση που φτάσαμε…ήθελα να είναι το παιδί όσο το δυνατόν καλύτερα. Τελευταία κίνηση ήταν να δεθώ με σπάγκο. Έδεσα τα πόδια και τα χέρια μεταξύ τους και είχα δέσει τα μάτια και το στόμα μου.
Πρόεδρος: Γιατί δεν βρέθηκαν αποτυπώματα στα αντικείμενα που αγγίξατε και συνδέονται με τη μετέπειτα συγκάλυψη;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Κάποια στιγμή όταν έβγαλα το παράθυρο από το υπόγειο έβαλα τα γάντια της μηχανής. Ενδεχομένως και την κάμερα να την έβγαλα με τα γάντια. Κάποια στιγμή κατέβηκα στο υπόγειο, πήρα τα γάντια για να κάνω τα υπόλοιπα της συγκάλυψης. Κατά λάθος δεν μπόρεσα να καλέσω με την πρώτη την αστυνομία. Χρησιμοποίησα τα χέρια μου.
Πρόεδρος: Ακολούθως αναφέρετε στις αρχές τα περί ληστείας και επί 37 ημέρες αποκρύπτετε το έγκλημα. Αυτό σας ήταν εύκολο;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Καθόλου εύκολο. Οι 37 αυτές ημέρες για ό,τι αδικαιολόγητο έγινε δεν ήταν λιγότερο βασανιστικές.
Πρόεδρος: Αν σας βασάνιζε αυτό γιατί δεν πήγατε στις αρχές να πείτε την αλήθεια;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Σκέφτομαι το μωρό μου που ήταν όλη μου η ζωή, όπως και η μητέρα του. Ήμουν στον καναπέ στο πατρικό μου με αγκαλιά το μωρό μου και έκλαιγα όταν γνώρισα τους ανθρώπους στο Ανθρωποκτονιών. Ειλικρινά πίστευα ότι αργά ή γρήγορα θα εύρισκαν την αλήθεια… είχα πολλές ευκαιρίες αν ήθελα να έχω φύγει αν η βούληση μου ήταν να παρατήσω τους πιο κοντινούς ανθρώπους.
Πρόεδρος: Παραμείνετε εδώ για να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες των πράξεών σας;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Εγώ είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα ξαναδώ τη γυναίκα μου. Το μόνο που μπορούσα να κάνω αυτές τις μέρες ήταν να έχω αγκαλιά την κόρη μου και ότι δεν θα την αφήσω ποτέ. Ήλπιζα ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα το κατάφερνα.
Πρόεδρος: Είχατε το ηθικό ανάστημα να μεγαλώσετε αυτό το παιδί;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ήμουν διαλυμένος και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν κάθε δευτερόλεπτο να προσπαθώ για εκείνη που δεν θα γνωρίσει τη μητέρα της εξαιτίας μου. Και η Καρολάιν θα έπρεπε να είναι δίπλα μου. Όχι εδώ. Να είμαστε κάπου αλλού. Στο παιδί μου αξίζουν τα πάντα αλλά τα πάντα δεν θα τα έχει ποτέ γιατί δεν έχει τη μανούλα της, την οποία της τη στέρησα εγώ.
Πρόεδρος: Στερήσετε από την πεθερά σας αυτό για το οποίο θρηνούσε.
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Θρηνούσαμε μαζί. Είστε σε μια δίκη που ο άνθρωπος που δικάζεται θρηνεί κάθε μέρα.
Πρόεδρος: Κερδίσατε την ελευθερία σας για τριάντα επτά ημέρες και μεγαλώνατε το παιδί σας;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Η ζωή μου τελείωσε πέρυσι τέτοια μέτρα Όταν έχασα την Καρολάιν.
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Έτσι σκότωσα την Καρολάιν – Όσα είπε στην απολογία του
Αρχίζοντας από την παραμονή του εγκλήματος, ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος ανέφερε ότι η Καρολάιν είχε επιστρέψει από ένα ραντεβού με μια φίλη της «μέσα στα νεύρα». «Μου είπε καλά “τάισέ την και κάνε ο,τι θέλεις, εγώ πάω για ύπνο”. Και εγώ έμεινα με τη μικρούλα» ανέφερε ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος.
Και συνέχισε: «Ήταν ο προπομπός ενός ακόμη ξεσπάσματος. Ήξερα τι θα έρθει… Ήξερα ότι δεν πρέπει να ρίξω και εγώ λάδι στη φωτιά. Το συνηθισμένο που θα έκανα, ήταν να περιμένω και μετά από 45 λεπτά θα μου έστελνε ένα μήνυμα… Δυστυχώς, εκείνο το βράδυ δεν έγιναν έτσι τα πράγματα. Πίστευα και ακόμα το πιστεύω ότι περάσαμε πάρα πολλά. Είχαμε απόλυτη ταύτιση, από την πιο μικρή λεπτομέρεια μέχρι όλα μας τα όνειρα. Η Καρολάιν είναι αναντικατάστατη και είναι ο άνθρωπός μου. Κάποια στιγμή μου ήρθαν δύο μηνύματα. Στο ένα μου έλεγε “you stupid”. Δεν το έκανε ως βρίσιμο».
Πρόεδρος: Βρίσιμο είναι…
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Δεν το παρεξήγησα ούτε το έλαβα σοβαρά υπόψη μου. Μετά μου έστειλε δεύτερο μήνυμα, που μου είπε, αναφερόμενη στη μικρούλα: «Μη μου τη φέρεις πάνω ή μη …». Θεώρησα ότι ήταν ένα μήνυμα για να με πληγώσει… Γιατί δεν της έδωσα το παιδί, που μου το ζήτησε δύο φορές….Τώρα που ξανακοιτώ αυτή τη μέρα, θα έπρεπε να πάρω έναν συνάδελφο να τον βγάλω από το ρεπό του. Εκείνη την στιγμή δεν σκέφτηκα έτσι…. Το μήνυμα αυτό ήταν στο πλαίσιο των εξάρσεων. Ήταν ένας άνθρωπος στεναχωρημένος. Είναι ένας καλός άνθρωπος σε σύγχυση. Δεν απάντησα στο μήνυμα. Άφησα λίγη ώρα να περάσει. Δεν θυμάμαι πόσα λεπτά. Μετά τις 12:00 ανέβηκα στο δωμάτιο. Είχε περάσει λίγη ώρα και ανέβηκα για να κοιμηθούμε όλοι μαζί. Εκείνη αρνήθηκε. Δεν θυμάμαι αυτολεξεί τι μου είπε. Οι λέξεις δεν έχουν σημασία…
Πρόεδρος: Τα πάντα έχουν σημασία από αυτό το χρονικό σημείο.
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ανεβαίνοντας τις σκάλες, είχε πει «δεν πάτε να ψοφήσετε και οι δύο, δεν με νοιάζει». Όταν ανεβήκαμε στο δωμάτιο, μου είπε: «Πάρε παιδί και αφήστε με ήσυχη». Μετά ανέβηκα με τη μικρή άλλες δύο φορές.
Πρόεδρος: Τι συνέβη την τρίτη φορά που ανεβήκατε με το μωρό;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Η Καρολάιν είχε ξαπλώσει. Η πιο σοφή απόφαση θα ήταν να είχα κοιμηθεί με τη μικρή στον καναπέ. Ήταν ξαπλωμένη, θεώρησα ότι ηρεμεί. Νομίζω ότι με αντιλήφθηκε όταν μπήκα. Άφησα την μπέμπα δίπλα της, ώστε να πάω και εγώ από την άλλη μεριά, να πάω και εγώ να ξαπλώσω. Δεν με ένοιαζε καν εγώ να κοιμηθώ. Αλλά να κοιμηθεί η μικρή στο κρεβάτι της και να λήξει το περιστατικό. Πήγα να ανέβω και εγώ στο κρεβάτι και αυτό την εξόργισε, γιατί έκανα ό,τι μου έλεγε να μην κάνω, δηλαδή να μην κοιμηθεί η μικρή στο κρεβάτι.
Πρόεδρος: Σας ανέφερε κάτι συγκεκριμένο;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Άρχισε να φωνάζει δυνατά, ξύπνησε η μικρούλα. Μου είναι δύσκολο να πω τις λέξεις που χρησιμοποιούσε. Δεν μου είναι εύκολο να πω κάτι άσχημο για την Καρολάιν. Καταλαβαίνετε, δεν χρειάζεται να σας πω…
Πρόεδρος: Οφείλετε να πείτε.
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Αν καταλάβετε πόσο σημαντικός ήταν αυτός ο άνθρωπος για μένα. Ήταν μια στιγμή έξαρσης εκτός ελέγχου «σου είπα να μην την φέρεις εδώ, φύγετε, δεν σας θέλω», ασχημες λέξεις, δεν έχει σημασία. Πάνω στην έξαρση της στιγμής.
Πρόεδρος: Είχε μεγάλη διάρκεια το επεισόδιο μεταξύ σας;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ίσως και λιγότερο από πέντε λεπτά.
Πρόεδρος: Με τις ενδείξεις του ρολογιού εκείνο το διάστημα φαίνεται ότι έχει εντόνους παλμούς και φαίνεται (από το ρολόι) ότι διανύει απόσταση 141 μέτρων…
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Αυτό που μπορώ να σκεφτώ, μετά το περιστατικό, αφού έκανε μια κίνηση, ανασηκώθηκε με τον κορμό στο κρεβάτι και μας είπε να φύγουμε, η μικρή είχε ξυπνήσει. Την απώθησε… Ήταν η πρώτη φορά που σε μια τέτοια έκρηξη πήρε η μπάλα και το παιδί. Τρόμαξε. Άκουσε τις φωνές.
Πρόεδρος: Εσείς θεωρούσατε ότι η σύζυγός σας θα κάνει κακό στο παιδί σας;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Όχι, δεν το θεωρούσα, ήταν μια τέλεια μητέρα, υπέροχη. Η κόρη της ήταν η ζωή της. Την αγαπούσε πιο πολύ από εμένα, πιο πολύ από τη ζωή της. Ταυτόχρονα, την στιγμή εκείνη τη στιγμή δεν ξέρω αν θόλωσε τόσο, αν άθελά της έκανε κακό στη μικρή.
Πρόεδρος: Τι σκέψεις κάνατε για τη σύζυγο σας;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Μέσα στις στιγμές αυτές της έντασης δεν σκέφτομαι αν οι εκρήξεις αυτές είναι εντός ορίων. Έχει θολώσει σε τέτοιο σημείο που έλεγε, ότι «δεν θέλω το παιδί». Ήθελα να αποδεχθεί όλο αυτό που είχα περάσει εγώ και η Λυδία.
Πρόεδρος: Σκεφτήκατε εκείνη τη στιγμή ότι είναι επικίνδυνη για το παιδί;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ότι σε μια έκρηξή της έκανε άθελά της κακό στο παιδί. Με διέλυσε όταν είδα τη μικρή σε έναν υποτυπώδη κίνδυνο…
Πρόεδρος: Φοβηθήκατε;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Πάρα πολύ. Φοβήθηκα πάρα πολύ για τη μικρή όχι για τον εαυτό μου. Φοβήθηκα ότι δεν μπορώ να προβλέψω την επόμενη κίνησή της
Πρόεδρος: Φοβάστε ότι θα κάνει κακό στο παιδί δηλαδή;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Τη στιγμή της έκρηξης έκανε κακό στο παιδί, άθελα της. Σκέφτηκα ότι οι εντάσεις επηρεάζουν πλέον και τη μικρή. Εμένα με χτυπούσε και να με χτυπήσει 500 φορές δεν με πειράζει.
Πρόεδρος: Νιώσατε ότι μπορεί εν τη απουσία σας να δημιουργηθούν προβλήματα για τη σωματική ακεραιότητα του παιδιού; Θα φοβόσασταν να αφήσετε το παιδί με τη μητέρα του;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Από τη στιγμή που είδα μια φορά να επηρεάζεται η μικρή, σκέφτηκα ότι μπορεί να ξαναγίνει.
Πρόεδρος: Δηλαδή, θεωρούσατε ότι η βία μπορούσε να φτάσει και στο παιδί;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Μέσα μου είναι τελείως διαχωρισμένα τα δυο της κομμάτια, οι εξάρσεις της και ο γενικότερος χαρακτήρας. Σαν μητέρα δεν είχε σκοπό να τη βλάψει. Προσπαθώ να δικαιολογήσω τη Καρολάιν στα πάντα γιατί πιστεύω ότι η στιγμή της έκρηξης της δεν είναι ο εαυτός της. Και ότι τη μικρή τη λατρεύει.
Πρόεδρος: Νιώσατε θυμό για αυτό το περιστατικό;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Λύπη και στεναχώρια. Ήταν μια τέλεια μητέρα και έβλαψε άθελα της τη μικρή.
Πρόεδρος: Έγινε το παιδί ποτέ η αφορμή για επεισόδιο βίας από εκείνη;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Όχι.
Πρόεδρος: Τότε πως φοβόσασταν μήπως κάνει κάτι κακό στο παιδί;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Εγώ ήμουν ο στόχος, όχι η μικρή. Δε τη θεωρώ βίαια άνθρωπο.
Πρόεδρος: Πως δεν τη θεωρείτε αφού φοβόσασταν για το παιδί σας….
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Δεν αποκλείω να έχω εξιδανικεύσει τόσο πολύ την Καρολάιν που να μη μπορώ να δω την αντίφαση …
Επανερχόμενος στις κρίσιμες ώρες του εγκλήματος ο ίδιος είπε πως μετά την απώθηση από την Καρολάιν της μικρής Λυδίας, προσπάθησε να ηρεμήσει το παιδί. Στη συνέχεια, όπως είπε ανέβηκε στη κρεβατοκάμαρα για τέταρτη φορά και ρώτησε την Καρολάιν: «Κατάλαβες τι έκανες; Χτύπησες τη μικρή;». Ήταν μεγάλο λάθος να ξανα- ανέβω στη κατάσταση που ήμουν. Το μόνο που ήθελα να ακούσω ένα «συγνώμη ένα δε το εννοούσα». Αλλά το έκανα πολύ γρήγορα.
Πρόεδρος: Συγνώμη δεν τη ζητάμε μας τη δίνουν. Η σύζυγός σας δεν ήταν κόρη σας…
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Έπρεπε να την αντιμετωπίσω με σεβασμό και αγάπη και ας έχει κάνει κάτι λάθος.
Συνεχίζοντας είπε: «Ξανακατέβηκα στο σαλόνι στα 2 περίπου το βράδυ. Έκανα πέρα δώθε στο σαλόνι για να κοιμηθεί η μικρούλα. Και να σκέφτομαι αυτό που συνέβη. Τι θα γίνει. Τι θα κάνω… Εκείνη τη στιγμή υπάρχει στο μυαλό μου ένα χάος. Αναβαίνω ξανά για μια προσπάθεια να γίνει αυτό που έβλεπα ως η μόνη φυσιολογική ώριμη λύση. Να κοιμηθούμε όλοι μαζί να περάσει όλο αυτό. Ένα συγνώμη να λήξει, χωρίς συζήτηση για την αντίδρασή της προς τη μικρούλα. Ήταν λίγο μετά τις 4 π.μ.».
Πρόεδρος: Σε κατάσταση ήταν κοιμόνταν;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Δεν είμαι σε θέση να πω αν κοιμόταν, είχε κλειστά τα μάτια. Κατάλαβα ότι ήμουν εκεί όταν έκατσα αρκετά δίπλα της. Ξάπλωσα δίπλα της. Κατάλαβε γιατί κινήθηκε γύρισε το κεφάλι. Πήγα να τη πάρω αγκαλιά.
Πρόεδρος: Πως αντέδρασε;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Απότομα πήγε να τιναχτεί…. ότι μη αγκαλιάζεις, είχε αντίδραση, μου είπε «φύγε».
Πρόεδρος: Πως αντιδράσατε;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Περίμενα να περάσει η ώρα για να ηρεμήσει. Έλεγα δε μπορεί να μην έχει καταλάβει… Όταν άρχισε να αντιδρά έφυγε και η τελευταία μου ελπίδα.
Πρόεδρος: Είδατε δηλαδή την ίδια συμπεριφορά όπως και τις άλλες τρεις φορές. Τι άλλαξε αυτή την φορά; Είχατε δεδομένο ότι θα ζητήσει συγνώμη
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Δεν το είχα δεδομένο, το θεωρούσα το πιθανότερο.
Πρόεδρος: Γιατί αυτή η αντίδραση σας θύμωσε τόσο πολύ αυτή τη φορά σε σχέση με τις άλλες φορές;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Είναι απόρροια αυτού που είχε γίνει με το μωρό ….έλεγε ότι κάποια στιγμή ηρεμεί…. Ήθελα να λήξει το περιστατικό να πει μια συγνώμη.
Πρόεδρος: Ανεβήκατε στο σώμα της;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Προσπαθούσα να την αγκαλιάσω …Ναι ανέβηκα.
Πρόεδρος: Γιατί;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Γιατί έτσι όπως χτυπιόνταν δεν ήθελε να την αγκαλιάσω.
Πρόεδρος: Μα τι προηγούμενες φορές έκανε χειρότερα.
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Προσπαθούσα να την αγκαλιάσω του στυλ να της πω κατάλαβες τι έκανες; Ήθελα να ηρεμήσει
Πρόεδρος: Δυόμιση ώρες μετά; Είναι δυνατόν να θέλετε να ηρεμήσει και να είστε πάνω της;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Αυτή τη φορά ήταν η εξαίρεση
Πρόεδρος: Η εξαίρεση που δεν σας επιτρέπει να την ξαναδείτε….
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ήθελα να καταλάβει τι περάσαμε εγώ και η Λυδια
Πρόεδρος: Τι να καταλάβει; Αφού λέτε ότι κοιμόνταν….
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Δεν ξέρω
Πρόεδρος: Λέτε ότι την πιέζατε; Που την πιέζατε;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Στο μαξιλάρι
Πρόεδρος: Πως αντέδρασε;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Μου φώναζε
Πρόεδρος: Βάλατε και χέρι της στο στόμα της;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Όχι
Πρόεδρος: Τι σας φώναζε;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Σήκω φύγε, κάποιες από τις κοινές βρισιές την είχα εκνευρίσει πολύ παραπάνω
Πρόεδρος: Και πήρατε και το μαξιλάρι και το χρησιμοποιήσατε πάνω στο κεφάλι της; Ποιος ο σκοπός;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Δεν υπήρχε σκοπός, προσπαθούμε τώρα να βρούμε τώρα λογική σε ένα σημείο που δε μπορώ ακόμη να το εξηγήσω στο μυαλό μου…. Είναι τόσο θολωμένο το μυαλό μου….
Πρόεδρος: δεν καταλαβαίνατε ότι αυτό που κάνατε οδηγεί την κοπέλα στο θάνατο; Λέτε ότι λατρεύατε…
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ότι προσπαθώ να σας απαντήσω είναι αυτό που απαντάω και στον εαυτό μου.
Πρόεδρος: Μιλάμε για πέντε λεπτά που νιώθετε ότι είχατε «γυναίκα των ονείρων σας» στα χέρια σας. Δεν καταλάβατε τι κάνατε;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Δεν βγάζει και σε εμένα λογική, ότι λέμε είναι ξεκάθαρο λάθος
Πρόεδρος: Σε αυτά τα πέντε λεπτά δηλαδή δεν πέρασε λεπτό από το μυαλό σας ότι «εγώ αυτή τη κοπέλα τη λατρεύω» και ότι το παιδί είχε δικαίωμα να μην στερηθεί τη μητέρα του; Αλλά και τον πατέρα του …
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Υπήρχε ποτέ περίπτωση με μια λογική ήρεμη σκέψη να δω ότι το παιδί θα χάσει τους γονείς του και θα το αποδεχτώ;
Πρόεδρος: Θα έπρεπε να περάσουν από το μυαλό σας; Έχετε γίνει εσείς τώρα ο βίαιος. Οδηγείτε ένα άνθρωπο στο θάνατο, τη μάνα του παιδιού σας; Τι σκεφτόσασταν εκείνη τη στιγμή, γιατί χάσατε τη λογική;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ό,τι είχε προηγηθεί…
Πρόεδρος: Μας έχετε φέρει εδώ ένα σωρό βεβαιώσεις ότι παρακολουθήσατε σεμινάρια πρώτων βοηθειών και δεν καταλαβαίνατε ότι την οδηγείτε στο θάνατο…
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Εκείνη τη στιγμή η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι λιποθύμησε…
Πρόεδρος: Πότε καταλάβατε ότι είναι νεκρή;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Όταν την είδα στο πρόσωπο. Κατέβηκα (μετά μολις κατάλαβε ότι νεκρή) να δώ τι κάνει η μικρή, αν κοιμάται. Είναι αδυνατον να συνειδητοποιήσω τι είχε συμβεί. Έτρεξα ξανά πάνω, ήταν αδύνατον να συνηδητοποιήσω αυτό που έχει γίνει. ».
Πρόεδρος: Πότε άρχισε να λειτουργεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης; Γιατί κάνατε και ενέργειες για να αποκρύψετε το έγκλημα
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Στην ίδια κατάσταση συνέχισα να είμαι πολύ ώρα. Σκέφτηκα πως το άφησα εγώ να συμβεί αυτό το πράγματα….
Πρόεδρος: Τον εαυτό σας στην φυλακή τον σκεφτήκατε;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ναι. Όποιος κάνει τέτοιο πράγματα είναι βέβαιο ότι θα καταλήξει στη φυλακή…
Πρόεδρος: Και τι κάνατε;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Μου ήταν αδύνατον να διαχειριστώ αυτή τη κατάσταση….
Πηγή
Η αποκάλυψη για τη Νοτοπούλου που προκαλεί πολιτικό σεισμό