Πήγαν ο Γιάννης και ο Παναγιώτης στο σινεμά και έβλεπαν μια ταινία

Μπροστά τους ήταν ένας καράφλας, γεροδεμένος και ψηλός. Λέει ο Γιάννης:

– Βάζουμε στοίχημα 5 ευρώ να του δώσω φάπα χωρίς να με σπάσει στο ξύλο;

Παναγιώτης : – Εντάξει.

Του ρίχνει την φάπα ο Γιάννης. “ΠΑΦ”.

Γιάννης : – Ρε, Γιώργο, εσύ είσαι;

Καράφλας : – Δεν είμαι ο Γιώργος.

Γιάννης : – Συγνώμη.

Δεν τον έσπασε στο ξύλο ο καράφλας.

Γιάννης : – Δώσε τα 5 ευρώ.

Ο Παναγιώτης τι να κάνει, του τα δίνει τα 5 ευρώ.

Μετά από 10 λεπτά.

Γιάννης : – Βάζεις στοίχημα άλλα 5 ευρώ να του δώσω πάλι μία φάπα χωρίς να με δείρει;

Παναγιώτης : – Βάζω , τώρα δεν μπορεί, θα σε δείρει.

Ρίχνει ο Γιάννης στον καραφλό την φάπα. “ΠΑΦ”

Γιάννης : – Ρε, Γιώργο εσύ είσαι σίγουρα! Δεν μπορεί!

Καράφλας : – Κύριε, σας το είπα, δεν είμαι ο Γιώργος.

Γιάννης : – Δεν γίνεται τέτοια ομοιότητα

Καράφλας : – Πολλοί άνθρωποι μοιάζουν μεταξύ τους.

Γιάννης : – Εντάξει, συγνώμη.

Ο Γιάννης πάλι κέρδισε το στοίχημα και παίρνει πάλι άλλα 5 ευρώ.

Ο Καράφλας φεύγει από εκείνη την θέση που καθόταν και πάει να κάτσει πιο πάνω.

Γιάννης : -Βάζεις στοίχημα άλλα 5 ευρώ να πάω εκεί πάνω και να του ρίξω άλλη μία φάπα;

Παναγιώτης : – Βάζω. Τώρα σίγουρα θα σε δείρει, σίγουρα.

Πάει ο Γιάννης πιο πάνω να κάτσει. Πάει στον καράφλα και του ρίχνει μία φάπα και του λέει:

– Εδώ είσαι, ρε Γιώργο, και ρίχνω φάπες στον άλλον συνέχεια;

Πηγή